بررسی و تحلیل آستانه های دما در فصل زمستان در ایستگاههای منتخب ایران

تغییر اقلیم دارای نتایج بالقوه بسیاری برای محیط فیزیکی است که می تواند منجر به درگیری ها و کشمکش های اقتصادی و سیاسی شود. تغییرات اقلیم جهانی می تواند اثراتی داشته باشد که کیفیت زندگی میلیون ها انسان را تغییر دهد. بر اساس پس زمینه تغییرات اقلیمی، شناخت دوره اوج سرمای سالانه به عنوان یک مولفه اقلیمی بسیار مهم است. بر اساس باور عامه مردم، زمستان ها دیگر مانند گذشته سرد نیست و از شدت برودت زمستانی کاسته شده است. به این ترتیب از عمده ترین علل جذابیت دانش اقلیم شناسی در عصر جدید، پاسخ به سوال های مطرح شده و کالبد شکافی تغییر اقلیم، به ویژه تغییرات دما و بارش است. در این تحقیق بر اساس روش من- کندال به بررسی و تحلیل داده های دمای حداقل روزانه زمستانی به عنوان معیاری برای شناخت وضعیت قدرتمندی زمستان پرداخته شد. در کل کشور ایران از تعداد سی ایستگاه که دارای آمار طولانی مدت چهل ساله و بیشتر بودند (به استثنای ایستگاه سنندج)، استفاده شد. مطالعه و تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که وقوع یخبندان های شدید و متوسط تصادفی بود و بنابراین بازه آماری هیچ روندی در آن مشاهده نشد. البته بنابراین پژوهش، بعضی ایستگاه ها در یخبندان های ضعیف دارای روند کاهشی بودند. بیشترین تعداد ایستگاه های دارای روند، در آستانه a4 ( محدوده دمایی بین0/1+ و 5+)، آستانه بعدی a5، و کمترین تغییر در آستانه a6 ( دمای بیشتر از 10+) قرار داشت. توزیع روند در این دو آستانه فاقد پراکندگی جغرافیایی خاصی بود. تغییر در فراوانی هر آستانه نیز منجر به تغییر معنادار و مستقیمی در تداوم آن آستانه نشده بود. ایستگاه هایی که در فراوانی وقوع آستانه ها دچار تغییر شده بودند مستقیما در تداوم آن آستانه دچار تغییر نشده بودند. ایستگاه های انزلی، اراک، خرم آباد و رامسر در تداوم آستانه دمایی a5 دچار روند افزایشی شده بودند. در تداوم دمای 10+ نیز هیچ روندی مشاهده نشد.